در ازدواج دوستی وعلاقه به جنس مخالف عیبی ندارد و باعث شناخت

دوستی وعلاقه به جنس مخالف عیبی که ندارد هیچ، تازه باعث شناخت بیشتر برای ازدواج است و مسلما در ازدواج هر چه شناخت بیشتر باشد، تفاهم و سازگاری بیشتر است.

دوست داشتن جنس مخالف و ایجاد رابطه دوستانه با او خارج از حدود شرعی آثار و پیامدهای منفی متعددی دارد و در هیچ صورت خالی از اشکال نیست چون:
1. فکر شما را در ابتدای جوانی از درس و پیشرفت باز داشته است، تنها در مسیر شهوات و غرایز نفسانی قرار می‌دهد.
2. موجب اضطراب و نگرانی شما می‌شود (چون می‌خواهید کسی از این ماجرا مطلع نشود، برای او خواستگار نرود، و...)
3. دوستی و ارتباط عاشقانه ولو به صورت یک نگاه، راه را برای لغزش‌های گسترده‌تر و عمیق‌تر هموار می‌کند.
(زنان بزرگان مصر که زلیخا را به خاطر علاقه‌اش به یوسف سزنش می‌کردند، تنها با یک نگاه آلوده، خود شیفته یوسف شده و خواستار برقراری روابط با او شدند. سوره یوسف.
4. چنانچه پس از مدمت‌ها ارتباط با او، به خواست خود یا به اصرار خانواده با فرد دیگری ازدواج کند، ضربه روحی سختی به شما وراد خواهد شد.
5. چنانچه پس از ارتباط دوستانه، با او ازدواج کنید، ممکن است همواره به یکدیگر بدبین باشید و سابقه ارتباط قبلی خود را، دلیلی بر امکان خیانت هر یک به دیگری بدانید.
6. عشق و علاقه شدید قبل از ازدواج، به شما امکان بررسی خصوصیات دیگر او را نمی‌دهید و لذا ممکن است پس از ازدواج احساس کنید که هیچ سنخیتّی با او نداشته‌اید.
تذکر: طبق روایات ما آنچه باعث استحکام و تدام دوستی و علاقه می شود، ایمان، اخلاق خوش و دینداری است، و دینداری با این روابط سازگاری ندارد. البته دین بهما اجازه می دهد هرگاه تصمیم جدی برای ازدواج گرفتیم، با فرد مقابل(جنس مخالف) گفتگو کنیم تا به تفاهم ها و اشتراک هم برسیم و زندگی معنوی خوبی را با هم شروع کنیم.
7. خشم و نارضایتی خداوند متعال را برای خود خریده‌اید زیرا او روابط با جنس مخالف را جز در چارچوب شرع مجاز نمی‌داند.
این همه بخش از پیامدهای نامطلوب ارتباط با جنس مخالف است. اماّ در پایان، به شما توصیه می‌کنیم:
الف) اگر واقعاً آن فرد را از جهات متعدد ایمانی، اخلاقی، خانوادگی، و... شایسته و مناسب برا خود می‌دانید و در خود و خانواده‌تان آمادگی برای ازدواج را می‌بینید، خوب است به صورت رسمی از آن دختر خواستگاری کرده و عقد کنید تا پس از ایجاد شرایط لازم، مراسم عروسی را برگزار نمائید. ولی اگر شناخت چندانی روی فرد نداشته، یا خانواده با ازدواج شما موافق نباشند، بهتر است؛ توکّل بر خداوند متعال و سعی فراوان، رابطه خود را با او قطع و یاد و خاطره او را نیز از ذهن خود محو نمائید. در این صورت به آرامش روانی لازم دست یافته و به خواست خداوند در زمان مناسب با فرد شایسته زندگی خانوادگی را آغاز خواهید کرد.
منبع برای مطالعه بیشتر:
جوانان و روابط، ابوالقاسم مقیمی حاجی، نشر مرکز مدیریت حوزه علمیه قم.